Bilemezsin sen bunun ne demek olduğunu
Senden uzak ama sana yakın olmak...
Bir nefes kadar belki daha da yakınında olmak
Uzaklardayım hem de çok uzak
Karışık gelmesin sana bu ifade-i meramım
Titriyor kalbim içinde geçiyorsa senin adın...
ruhumu kapkara bir duygu kapladı bugün
insanlığın düşüşünü düşündüm,
kalplerin simsiyah kesildiği, duyarsızlaştığı
bunun karşısında insanın sadece kendisini düşünmesini düşündüm bu gün
ateş düştüğü yeri yaktı bugün
düşünüyorum bulutların üstündeyim
hayallerime pencereler açılıyor
rüyalar ülkesindeyim sanki
upuzun bir yol ve her taraf bembeyaz
yanlızım ve ilerliyorum
güneşi görüyorum ayı ve yıldızları,
Garip,
Garip kimsesiz demek değil
O aslında kimsedir
Yani vardır
Fakat varlığı belli değildir.
Halinden anlaşılamamaktadır,
Bakmak görmek değil akmak...
Onun gözlerinden bunu okumak...
Oku sevdiğim gözlerimden süzülüp aşağılara doğru,
Akan ateşi oku.
Kendini oku
Layık mısın buna
Sana yazdığım son cümlelerim olsun…
Belki bakarsın bir gün diye
İçimi döküyorum…
Şiirimi senle noktalıyorum…
Bir sızı kalacak içimde biliyorum.
Son sözüm olsun bu.
Ağlanacak bir halimiz var
Fakat ağlayanımız yok,
Bir hayattır yaşıyoruz
Keyif üstüne keyif çatıyoruz
Geçiyor zaman ay ve yıllar...
Farkında olmadan
Aşk
Kulun Allaha ulaşma arzusunun ilk basamağıdır
Aşk kalbin sevgiliye ağlamasıdır
Gönülden geçen ilk sızıdır
Sükutu dağıtan derin bir çığlıktır.
Anne, yüreğin sanki güvercin yüreği,
Çarpar titrek kalbin, duyunca yavrunun ismini.
Bir sızlanması yeter senin de sızlanmana,
Dünyayı karşına çıkarsalar yine de koşarsın imdadına.
Anne, ellerin tıpkı zambaklar gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!