hünerliydi ellerin
en çokta yüreğin Emilia
sen olmasan kim takardı başına çiçekleri
usanmadan üç vardiya
sonra üzerimize gelen dişliler makinalar tornalar
ay göğe düşmeden siren sesleri uykuda
çöküntülerin ardı sıra
boğazımdan bir kuş geçecekken süzülerek
başlar yutkunmalarım
kesilir rüzgarı ciğerlerimin
en son ne zaman
bir kez daha ölmüşüm aynı yerimden
gölgeleriniz kayboluyor
b\asit yağmurlarını radyolardan dinliyorsunuz tedirgin akşamüstleri
çürüyecek bir kaç organ için
el -ayak - güneş görmemiş yüz- tedirginsiniz
kalp sıradan bir et- kan pompalıyor-
kendi katilinizi yaratmanız için beyninize
daha bitmeden
peşinden bir yağmur
hep yarım kalıyor ağ gererken bedenime
çakılı taşların konuşmalarına şahit olan örümcek
toprak ayağa kaldırıyor asırlar sonrasına hazır olmayan ellerimi
nasıl bir ayak izi sürmedir ki bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!