Serüvenim Şiiri - Murat Kılıç 2

Yeni dünyalara açılmış bir gemici gibi,
Yeni bir heyecanla ona gidiyorum.
Bilmediğim tufanlar arasında yaklaşıyorum.
Kayboluyor birden…
Gizemine ayak uyduramıyorum.
Kendimde garip bir eksiklik hissederek,
Gidiyorum.
Gidiyorum.

Başımı kaldırıp gökyüzüne baktığımda
Sanki bu alemin yaradılış sebebinin
O olduğunu düşünüyorum.
Bir nedeni var elbet:
Nereye baksam hep onu,
Yalnızca onu görüyorum.
Sahiller sırtlayıp, ummanlar geçip
Issızlığın kol gezdiği maviliklerde,
İsimsiz o hayali arıyorum.

Ben yalnızca dünyanın
Yedi harikasını duymuştum.
Başkalarının özelliği olmadığını bildim yıllarca.
Meğer hep kendimi kandırarak yaşamışım.
Onu tanıdıktan sonra anladım ki;
Dünyada yalnızca bir harika var.