Serüvenci Şiiri - Engin Aktepe

Savrulup dururken hayat
En sarsılmaz yerindeydik zamanın
Düşlerde yolculuktu belkide aşk
Belkide apansız bir ölümün
Kollarında can veriyordu,son serüvenci...

Akıntıya kürek çekmekti belkide sevmek
Belkide kanıyordu hala yüreği
Son serüvencinin
Bir hüzün kumsalının son taneleriydim belkide
Savunmasız rüzgarım olurdun kimbilir...

Ay yıldıza bulut güneşe kavuşur
Bir ben kalırım bir sen olur
İçimdeki sessizlik

Nedensiz sustuğu zaman şehir
Sen gelirsin aklıma
Sigaramın vardığı yerdeyse yokluğun
Bir sessizlik başlar
Sensizliğin bittiği yerde
Biraz daha sen olur içimdeki bensizlik...