Serüven-i Sarıkamış Şiiri - Mehmet İslami

Bir dağ ki esması ELLÂHU EKBER
Kâlbin ELLÂH diye attığı yerdir
Civanların Meleklerle beraber
Ehlinin şehadet tattığı yerdir

Zemheri ayazı o karda kışta
Soğuktan titreyen ağaçta taşta
Hırsının esiri o idi başta
Şeytanın Cemal’ ı güttüğü yerdir

Moskofların ayağında sobası
Beyhudeydi Mehmed’ çiğin çabası
Fırtına, elinde ölüm sopası
Acılara acı kattığı yerdir

Giyim kuşam varmı idi, kaçında
Cephelerin çıplağında açında
Doksan bin Mehmed’i karın içinde
Nâr değil ayazın üttüğü yerdir

Karda kışta kıyametin koptuğu
O dağı sarmıştı kışın soğuğu
On beşinde bile değildi çoğu
Doksan bin dumanın tüttüğü yerdir

Mecalsiz kalanlar Ana Gardaş mı
Deryalara dolan dökülen yaş mı
Ellâhu Ekber Dağ, Sarıkamış mı
Doksan bin kuzunun yittiği yerdir

İSLÂMİ; sızısı inceden ince
Duânı et cehri hemde gizlice
İmtihan icâbı yağı bitince
Kula şehadetin yettiği yerdir