Serüven... Şiiri - Hüseyin Akçam

SERÜVEN……..

Doğuşumla başladı bir serüven;
Ve ağlayarak açtım gözlerimin ferinin,
Annemin kucağına vardığımda tenimin,
İlk ışıltısıydı mutluluğun, acı ve elemin,

Sonra çocuk oldum;
Hayatın tüm renklerini buldum.
Ağlarken bile hep mutluydum.
Bu zamanlarda ben çok umutluydum.

Sonra genç oldum;
Dinamit, zıpkın gibiydim
Zorlukmuş, yoktu hiç imkânsızlığım,
Olmamıştı bugüne kadar pişmanlığım

Sonra askerlik geldi
Hamdım, piştim hayatı önüme serdi
Komutan teskereyi elime verdi,
Eve döndüğümde, hiçbir şey eskisi gibi değildi;

Sonrasını sormayın;
Başlıyordu asıl serüven,
Yaşamın inişli çıkışlı yokuşlarının,
Dost bildiklerinin ihanetlerinin;

Pişmanlıklarım olmadı hiç yaşantımda,
Duru ve dürüsttüm, kazanacaktım sonunda,
Hayat ne kadar güzel, çirkinleştirmese insanlar oysa,
Bu serüven devam edecek, var oldukça dünyada…

09.03.2008
HÜSEYİN AKÇAM