Serum Şişeleri Şiiri - Abdulkadir Karataş

Gön görmediler,
Beyaz örtüler...
Ney/di, neyzendi pencere pervazları,
Islık çalarcasına yılgın kış geceleri,
Seyirdiler, seyirdiler...

Kitabi hüzünlere öykündü..
Sara nöbetlerinden ve uzun yalnızlıktan
Artakalan bir gündü...

Serum şişelerinde denizleri,
Kan damlalarında gülleri yaşadı.
Yüreğinin üstünde 'helalili'nin tasvirleri,
Doğmamış bir çocuğa baba olmanın,
Babasız bir babaya evlat kalmanın;
Dokunaklı gurur...

Sirenler sustu bütün.
Sustu kanat sesleri,
Yetim bırakıp gitti,
Can yeşerten eseri...