uyuşuk bedenini topluyor, batan gün
kahırlı mazi yağmurlarında
yenilmiş hep bulutlar
sağnak sağnak ağlıyor...
kendine döner insan
nereye gitse, nereden gelse
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim