Okyanuslar gibi gözlerin
Bakmaya doyum olmuyor ama
İçinde kaybolmaktan, boğulmaktan korkulan
Yine de huzur saçan
Bilsem de boğulacağımı
Vazgeçmem onlara bakmaktan
Biliyorsun
Sevdim seni
Hem de anlatamayacağım kadar...
Hem de ölesiye...
Hem de karşılıksız...
Yaşanılasıydı
Yine sensizim alışamadım yokluğuna
Biçareyim sensiz hayat boş bana
Yine umutla dönmeni bekliyorum
Unutma seni çok seviyorum...
Güneş yavaş yavaş gidiyor
Tepelerin ardından, bilinmezlere
Yorgun, üzgün bir gün daha bitiyor
Ve ben, kalbimde hasretin
Giden güneşle, biten bu gün ile
Yitiyorum, eriyorum
Tapmaz bir putperest, puta
Sana taptığım kadar
Veya bir filozof
Düşünemez hiçbir şeyi
Seni düşündüğüm kadar
Ne asker, ne şehit anası
Yazıyorum...
Yazıyorum ama
Hüznüm belli mi bu satırlarda
Ya da kırık kalbim görünür mü
Anlaşılır mı çektiğim hasret
Zihnimi meşgul eden
Dalgalar sahile vuruyor
Rüzgar, hafif serin
İçimi ürpertiyor
Güneş bulutların ardında
Artık eskisi gibi ısıtmıyor
Yağmur yağıyor, yavaş yavaş
Sıkıcı bir günün akşamında
Bir sürü düşünce var yine aklımda
Ama bu düşüncelerin arasında
Elbette sen varsın en başta
Seni düşlüyorum sabah akşam
Bu gece de gökyüzündeki yıldızları saydım
Bu gece de hasretinden yine uyuyamadım
Bu gece de o gözlerin önündeydi gözlerimin
Bu gece yine aklımda sen vardın
Bir tanesi eksikti yine, saydığım yıldızların
Doğru ya, sen yine benim kalbimdeydin...
Önce sessiz, uzaktan
Kaçamak takipler
Daha sonra karşılıklı
Bakışmalar, selamlaşmalar
Ardından biraz biraz
Konuşmalar, yazışmalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!