Aslında en başında veda etmiştin.
Bana elveda demiştin.
Bırakmalıydım peşini,
Zannetmiştim beni sevdiğini.
Etrafımdakiler haklıydı.
Her şey bir aldatmacaydı.
Ama uçuyordum gökyüzünde,
Başım dağlara çarpmadan önce.
Sevgim her şeyi gölgeledi,
Gerçekleri görmemi engelledi.
Derdim ki önemli olan sevmeyi sevmektir.
Anladım ki üzülmek sevmenin külfetidir.
17 Haziran 1998 Çarşamba 1:26 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 27.2.2011 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!