Serseri Yürüyüşlerim Şiiri - Ramazan Özd ...

Git gide sararıyor o fotoğraflar,
Anlaşılmaz bir telaşla,
Yaşımı taşlıyor yıllar,
Alın çizgin dünden daha da derin.

İki beden daha küçük giyniyorum.
Ellerim büzüşeli.
Küçüldü serseri yürüşlerim,
Mechule doğru pür neşeli
Şimdi eski bir kitabın son sayfasındayım.
Heyhat!
Unuttum dediğim her şeyin tam ortasındayım.

Buz gibi hava.
Kulaklarımda uğulduyor,
Yanık sevda türküleri.
En yanığı şu yağız oğlandan
Şu karşı dağları duman kaplamış
Yinemi gurbetten kara haber var.
Küfredercesine çalıyor sığarasını yere
Unuttun bizi ey vefasız yar.

Ben alışkınım alın yazımı düşürmeye.
Her defasında bir kuytuda,
Başı elleri arasında öylece suskun.
Bu ilk değil belki binlerce,
Gözlerinden yediğim vurgun.

Yıldızların saklanma saati,
Bu günlerde Güneş çok kısa uğruyor.
Bir gecekondu garında,
Tehir ettiğim düşlerimi bekliyorum
Anlasana artık,
Seni deliler gibi seviyorum.