Serseri Sevdam Şiiri - Savaş Barha

Aynalar... Aynalar... Aynalar aşka tanığım.
Yumruğum kan dolu, aynalar kırık dönük.

Geceler boyu adını sayıkladığım şu yatak,
şu masa, şu sehpa, şu koltuk, şu kitaplar...

Ne yana baksam senden bir parça görürüm.
Ne zaman adını ansam ahh figanlar kopuyor.

Gündüz kırlangıçlar semada yüzün çizerken,
gece yıldızlar semada gözlerin gibi parlıyor.

Topraktan biten çiçekler sen gibi kokuyor.
Rüzgâr kulağıma gizliden sözlerini fısıldıyor.

Seni görmek, seni tanımak, seni sevmek,
seni düşlemek, senli hayaller kurmak ne hoş.

İşte ben! Ben ki senden önce bir bitap iken,
senle newroz çiçekleri açmış bahçe gibi şen.