Serseri Oğlan Şiiri - İlyas Kırlı

sevdiği yazlık bir mehtaptı
üzüm suyuna battı ya yine
kızıl emişmelerde deri döken dudaklarıyla
sahilin sinesine yattı ya yine
----deliceydi be oğlan

sahaf sahaf şiirden yazılıydı
iki kalp nakışı,
gamzelerinde yare kazılıydı
göz suyunun akışı,
celbinde ve safsatasında miğferi
soğuk soğuk değerken alnına,
kurşunu dizdar eden bağrı
üfürürdü omzundan karnına,
düğmeleri alabora olan oğlan
kaç kördüğüme sırt verdin ki:
kaç menevşe kokulu sokaktan
umarsız geçiyorsun!

tapınağında şarlatanlığın ve şerefin
yıktı ya aşk dediğin şey / yaktı ya!
tapusu kırmızı pasaport her neferin
yuttu ya toprak dediğin şey / gömdü ya!

halamı sedefkar bu meymeneti onsuz baht
traş etmiş kıyamet varken suratında,
alnı pek yeri yek bu serseri oğlanın
lakin dört nal kum emer, kır atın sırtında,
padişahım serhoşluğumu kırk kelama diz
sarayından bir zindana atıpta beni,
bu berduş tımarında peştemalli bir giz
nedeceksin postuna kıyıpta gideni
......
sur devir sur
diplerinde hisarcığın,
sevende yoktur kusur
minareyede kılıf bulur bu ensarcığın...
şah ve mat bir vadide
sis benim duman ben
heyhat! yamacına tutunmuşsa bir nadide
tılsımıyla çiğ kalan zaman ben,
çarmıhı çivisiz,edip serrim
kaç mübtela boynumda dar ağacını bekler,
der ölü yanlarım,der soğuk tenim
beyaz cepsiz beze al yazmalar ekler
-------bak! ölüm bile tekler be serseri oğlan

naçar gönül naçar
elden ayaktan balta yemiş belden,
neşteri heybesinde çoban kaçar
kurda sis veren dağları ayıramadan elden,
ne kavalına nağme değer nede buğu
koyuna hoşt dermiş kuzuya geh!
sürü içinde otlanırken çoğu
bir yalnızı bulmuş sanki bir içim kadeh
------içtin ya serseri oğlan
serhoş gibi dağdan dağa geçtin ya! serseri oğlan
.....

budak kavakta,söğütte
tomurcuk verdi bahar filizine,
karınca gezinirken sırtında, aldığın öğütte
göğe değmez başın hele bak bir izine!
topraktır kökün,evin ve yurdun
buluta rest çekipte sen
neden yaprağa yol buyurdun!
der be! serseri oğlan
her hazan gibi bu mevsimde
kışa boyun eğer be! serseri oğlan
.......