1) Spawn heyyy adamım!
zamanın zarfında saklı kılınan mazruf
asırlardır suretinde katlı zenci silüet
kasvetli bir banliyo yerleşiktir yüzünde
ne bazuka ne mitralyöz ne de kalaşnikof
ne dragon pusatların kıyıcı keskinliği;
ne külhani kalibreden slowmotion fırlayan
namlulardan iltica o mülteci zehirler,
çırılçıplak efkarına destursuz yerleşemez
zulme mihmandardın önce vaktin epey darlaştı
intikamın perdahlanan mürebbiye endamı
kınında soluklanan keskin bir kılıç gibi
kundakladığın, uçurduğun, uçurumda boşaldı
ey nefse hicretin son serseri muhaciri!
akrebin yaktığı ağıt ablukadan taşarken
hangı bitirim kurşun hatırlar artık seni? !
2)
zamanın akrebi kavislendi acıya
kükremiş ulumanın şavkıyan bıçağıyla
çalkandı hüznündeki asra gömülen kıta;
durma inancın mezhebini takas et inkarınla
harlandıkça sarışın akrepcil yangınları,
gürültülü gürzleri durma kendine çevir,
durma kükremiş korkunç ejder ağzından
kusulacak kudurgan ecnebi buyrukları
şakkındaki yalazların yüreğiyle yüzleştir!
Nasılsa bu sonsuz sürek avında
kuşanınca kinin pulatlanan zırhları,
Mezarlık uluması gövdesizliğindendir
Kimyanda kışkırtılan panzehirsiz zehir
Damarına zerkolunca zehirlenip düşersin
şahlanınca fırtınanın dalgalı harmanisi
korkunç tragedyadan gövden sağ çıkacak değil!
3) ki mahlukat kamburunu kırbaçlayıp geçersin
tapınaklar açılır meşum niyet uğruna
muskalar kırılır tüm tılsımlar sende çözülür zincirinden
paslı yalın kılıçlar kininde şakırdarken
sıçrarken kancık töhmet tarihten üzerine
mekanını dilsizliğin diniyle değiştirirsin
spawn heyy adamım söylesene?
ondan mı ateşlerde ızdırabın hep eksik?
4)
ama ürkme bütünlenirsin
yırtarak mahreminin katranlı peçesini
aşikarlık asrında zuhredince aksine
korkunun katmeriyle kalaylanırken kalp
mahşeri bir mevsimde zebani silüetin
legalleşip kibrini ayyuka çıkarır ah!
sessizliğini uzamış bir ulumaya terk edip
katlanarak kor, kızıl bin kanatlı atmaca
kamburunun kuytusundan safir kanatlar açar!
5)
ve heyy spawnn adamım söylesene nerdesin?
sefil, serkeş,hürmetsiz fırlatıldığın zamana
dalgalanan şakırtılı harami harmaninle
cehennemi zincirinden boşanıp döner misin!
haydi tüm suçlarını ödeştir de geçmişle
akladığın cürümlerin dervişane hürmeti
vecd içinde zikredip mürşid bilsin kibrini
6)
soysuzluğun kalbine hıncahınç sarhoşluğun
soyluluğundan soyunmuş gafleti iliklendi
ruha kabir gövdenin karanlık kıvılcımı
heyy adamım söylesene zırhına işledi mi?
çakal katreleri sızdı kromuna zamanın
gürültüyle zırhlandığın mezarlıklar adına
hüznün çelik ilmeğinde ördüğün haşaratlarla
döllendi ulumanın kasvetli ulu rahmi
zülfün tütsülendi sığ sıkıntılar ardında
dökülüp pörsümekte ete sıkışan hacim
heyyy adamım söylesene hangi ifrit
evlatlıktan hırpani sürdü kabrine seni?
sarkarken şakağına putperest mabetleri
hiddetin hududunda çürürken iskeletin
şahdamarı çatlamış göçebe cılk yarayı
intikamın kıblesinde söyle nasıl eğittin? !
söylesene spawwn eyy adamım damarında
bir cehennem çağlayanı çağlarken öyle
kabuğundan fışkıran çıbanlaşmış yara
hangi mezarlıklarda kibrine zerkedilir?
7)
görünerek yıldırım kadrajından kendine
hangi sükut gürültüyle doğurur bugün seni
avama gizledin zulmetine görünen yerlerini
fokurdayıp kaynadın sırtlandığın mağmayla
belki de kurgulanmış gerçeklik bu sanrı dedikleri
8)
yanardağ mı dağlar bahtsız gövdesizliğini?
kabuslar bıçağını mahseninde biler mi?
İfritlerin kükrediği akrepli çukurlarda
Ah kükürtlü işkenceden çarpılıp mı geçersin? !
9)
meçhulsün mahcursun potasında tarihin
birikir bir bataklık ağzının kuytusunda
yarasalar yankılanır susarak konuştuğunda
meşhursun makberindir sana zerkolan ilkah
çarpıştıgında cesedinle cerahatli ruhun ah!
lanetin muştusuyla sağdıç edinir seni
iblisin deccale kıydıgı nikah!
10)
çünkü dizginler seni paslı bukağı sesleri
ahh malebolgia’nın kudurgan kargışında
malebolgia’nın cehennem kamçısında gibi ipler incelir
koptuğu yerden paslı kancalarla biçimlenir
ahh ifşa et saffını spawnn artık neresi yerin?
şimdi paslı kancalarla, zırhlarla ineceksin
kristal bir kubbeden şarlayarak ineceksin!
setri avret sağlar mı kalbine doludizgin
kristalin hacminde ağır ağır kanat açan
kızıl çağlayan gibi o şavkıyan harmani?
Zamanın kıblesine Yüzyıl ilmik açarken
Korkunun mihrabında mı kırılır iskeletin
iblis üfler katranlı karaduygulu tılsım
tutuklanmış zulmetin soysuz ablukasına
ey serseri mekansızlık! ah nasılda sıkıştın!
mekanla mekansızlığın mihrabı arasına!
11)
neydi mekanla mekansızlığa sıkışmanın hücceti
zifiri sokakların sığınmışken zehirli soluğuna
şahdamarın derinliğini işkenceyle ölçersin
kudretinden sızınca cerahatli cesedin
tartılacak cehennemin zakkumlu derinliği
kuduz sürüngenlerin şerri kargışlarken seni
artık senin sahibin esfelisafilindir!
12)
zincirlerin pençesinde uğultuyla iblisin
kalınlaşan boğumunda zamandan aldığı volta
çağlayarak akan kanda cehennem şelalesi
gibi şahlanıp kudretine yarılan şahdamarın
hırçıni hoyratlığı aklar mı spawn seni?
aklar mı ki sadakatin parçalandığın vahdete
günahı çarkettirip boynunun yokuşundan
ricat sancağı böğründe ayaklanmış kalmışken
kovulduğun kabileler bağışlar mı spawn seni?
asırlarca maske sana zamanın sularında
hiddetin haysiyetinde saklanan zenci!
spawn heyyy adamım! zamanın zarfında saklı kılınan mazruf
asırlardır suretinde katlı zenci silüet
ayyuka çıksın bırak tarihin çıkmazında
zarflayıp semirttiğin zebani azabıyla
şiddete dublör tutma aktörüsün isyanın
dönemezsin adamım merhamet dilenme!
dönemezsin rahmetsiz cüzzam makamlarından!
bırak kenetlensin kargışa iskeletin
iliklensin dehlizlerde işkenceli tılsıma
öyleyse artık spawn söyle seni kim anar?
bitirim bir kurşunun lekesinden başka? …
Oğuz KılıçKayıt Tarihi : 15.12.2014 19:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!