Serseri’m Tuhaf Şiiri - Dılovan Çakmak

Aynamın kayıplar köşesinden seslenir,
Bir düş uzatmış olduğum
Ve çehremin bulaçlarında özdeştiğim akımlar
Yüzümden silinen bir fena asetonlu anlamlar,
Aklımın ücra, zeytin ekmek kapıştığı,
Zamanın eriyen saatlere karıştığı ve daha bir yanım
Esirger ve bağışlar mizaçlara muskalaşmış.
Daimi ve lakin tokatlar kervanına küstahtır.
Anne yakarışlarına kulak kabartışlarımız
Oluşan o mimik dansı,
Adeta öfkenin Vezüv yansıması
Kin ve nefret hacerü’l-esved dolaylı,
Payitahtı sallar bir gölge oyuncusu
Yanık kül tabakaları, eşliğini
Yan yatmış birkaç kemiklinin
Zor durumlar manifestosunu mühürlere tutar.
Askıya alınmış zahmet,
Despotizmi benimser.
Beşiğinde balyozlarla, devirmeye çalışır
Çıplak kuşları besleyen bu elleri
Ağızlarında geviş ve benzeri edalar
Küfre delalettir.
Şirktir koşulan her adım
Devşirmiştir us kendini
Ve bir, boz ayında yitmiştir,
Serseriliktir bu.