Gecenin üçü oldu hala uyku tutmuyor beni
İki kişi uyanık bu saatte birisi benim gülüm
Diğeri serseri kaldırımlar nöbet tutuyorlar
Esrarlı karanlıklarda yolu arşınlıyorum şimdi..
Göz bebeklerim yanıyor senin hasretinden
Ne benim kadar anlayan olur seni nede seven
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta