------Serseri Hamal Ve Hüzün Çiçeği... Ş ...

Hüzün çiçeğini okumak elbette ki hüzünlüydü..yıkılası törelere bir kez daha lanet olsun dedim, ne kadar uzaklaşmaya çalışılsa da peşini bırakmayan, yaşamı zindana çeviren zalim düşüncelere, kıyıcı törelere..
Anlam ve anlatım yine yine yine M U H T E Ş E M...her zamanki gibi.

Kutluyorum

Töre

Kırdılar kalemi, yazmayı bilemedim,
Bağladılar başım, çözmeyi bilemedim,
Kaderin dediler, silmeyi bilemedim,
Konuşmadı dilim, gözyaşım silemedim.

Gönlüm yok vermeyin, olmaz dedim yalvardım,
Kanımı akıttım, töreyi bozamadım,
Sevdiğim gurbette, bir haber salamadım,
Bohçamı toplayıp, alıp da kaçamadım.

İşte gidiyorum, mutlu mu olacağım?
Ömrümüz gececek, gül gibi solacağım,
Sevdam ağlıyor da, ben niye susacağım?
Bunun hesabını, kimlerden soracağım?

Zerrin Özgür


YIKILASI TÖRE....YOK ETTİ NİCE CANLARI...BİTİRDİ NİCE SEVDALARI....

En çok yağmuru özlüyordu,
Şefkat yoksulu babasını da...
Öylesine asildi ki, yüreği
Celladına bile acırdı.!
Herkesin yerine Ebubekir'di;
ben yanacağım cehennemde sadece
kimse yanmasın derdi
Annesiz kuşları düşünürdü,
Kayıp yılların yetimlerine ağlardı...
Mevsimin adı yoktu,Azalmıştı güneş
Tüm kasabalar yakındı yasaklara,
Köstekli bir saatin yaşıydı zaman...

ilk kez biri onu dinliyordu,
Serseri hamalı sevmiş inanmıştı,
artık geceler gece gibiydi,
Hamalın sırdaşı,arkadaşı,eşi olmuştu...

**********************
Hamal pek serseri gibi gözükmüyor...
Hüzünlü bir gülümsemeyle güzeldi...
Eminim bir yerlerde yine buluşmuşlardır solmayan,ölmeyen aşklarıyla...

Çok güzeldi...Kutlarım...Yüreğinize sağlık....

Saygı ve selamlar....

Hikaye tadında çok güzel bir şiir...
Yüreğinize sağlık Sn. Eroğlu...
Saygılar...

Alışık degildi ağlamaya
Hüzün çiçeginin gözlerini sevmeden önce.
Töre iki duyguya ayıp demişti sevmek ve ağlamak
İnsan olmak yani...
Ayıplara ağladılar yol boyu.
Tren düdügü teseli etti gözyaşlarını....


Ustadın Hüzün çiçegi adlı şiiriniz mükembel olmuş
Anlamlı ve uzun çalışma olmuş yürekten kutlarım 10 puan.Saygılarımla Allaha emanet olun

tüm çiçekçilere baktı,
hiç bir çiçek HÜZÜN ÇİÇEĞİ gibi kokmuyordu
tüm sokaklara küfürler yağdırdı,
İpini çekti talihsiz yaşamının
sustu,
ağladı,
kayboldu… tam puan………başarılar.
……………..

Hamal,zaten bir gün ölecekti,çiçek zaten bir gün solacaktı.Ne mutlu onlara ki,bir şiir içinde buluştular ve bir süre de olsa,bir şiir içinde yaşadılar.
Ve ne mutlu size ki İbrahim Bey,hem onlara bu güzelliği yaşattınız,hem de bu güzel şiiri yarattınız.
Kutluyorum şiiri tam puanla ve sizi saygılarımla,
Ünal Beşkese

Hüzün çiçeğinn hüznü yansıdı bu hüzünlü hikayenin içinde kayboldum sanki..tek kelimeyle mükemmeldi.usta kaleminizi yürekten kutlarım.selam ve dualarımal**

tüm çiçekçilere baktı,
hiç bir çiçek HÜZÜN ÇİÇEĞİ gibi kokmuyordu
tüm sokaklara küfürler yağdırdı,
İpini çekti talihsiz yaşamının
sustu,
ağladı,
kayboldu…

Şairlik böyle ince detaylarda saklı. Mükemmel bir şiir okudum Kutluyorum saygıdeğer hocam.

Pamuk beyazı renginde bir kent buldular,
Hamal, ipini çekti yasakların.!
Akşamları doluydu kucağı,
Hüzün çiçeği büyümeliydi,
o çiçekti serseriyi eve erken getiren
inanmıştı hüznün kader olmadığına,
saçları soğuk,gülüşü patikaydı
Gurbet trenlerinin karası iz bırakmıştı
süt beyazı teninde,

Muhteşem bir öyküsel çalışma, töreler evet töreler, güçlülerin kanunları töreler. çok güzel dile gelmiş kutluyorum.Selam ve Saygılarımla