------Serseri Hamal Ve Hüzün Çiçeği... Ş ...

Hüznden beslenen bir şiir..Şiir olduğu kadar da öykü kanımca.Okudum içinde titreyen yanımı buldum.Şair anlatımında yine derin ve usta!..

tüm çiçekçilere baktı,
hiç bir çiçek HÜZÜN ÇİÇEĞİ gibi kokmuyordu
tüm sokaklara küfürler yağdırdı,
İpini çekti talihsiz yaşamının
sustu,
ağladı,
kayboldu

değerli kalem çok güzel bir şiirdi.ve hüzünlü bir finalle bitti..ama hayat böyle acayip döngü değilmi,herkese adil davranmıyor.ister adı töre olsun,ister kader...
.yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim...ayrıca yorum ve ziyaretlerinize sonsuz teşekürler.

Hüzün çiçeği ölmedi..başkalaştı...onu dinleyen bulunca dedi ki:demek beni konuşursam artık herkes dinler...hamal bilmedi çünkü hüznün rengini mavi sanıyordu...sarı olduğunu hüzün çiçeğiyle anladı..hüzün çiçeği artık rengi kırmızı düşlerde......

Hüzünlü bir aşk hikayesi,hüzünlü öykü tadında şiiriniz harikaydı.Keşke çoğu masallarda olduğu gibi 'onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine' diye bitseydi ama töreler yazıyor bazen kaderi.. çok güzel,çok anlamlı İbrahim Bey kaleminiz hep yazsın,elinize gönlünüze sağlık... saygılarımla

.......................................Alışık değildi ağlamaya
Hüzün çiçeğinin gözlerini sevmeden önce,
Töre iki duyguya ayıp demişti; sevmek ve ağlamak
İnsan olmak yani..
ayıplara ağladılar yol boyu,
Tren düdüğü teselli etti gözyaşlarını..
............................Pamuk beyazı renginde bir kent buldular,
Hamal, ipini çekti yasakların.!
Akşamları doluydu kucağı,
Hüzün çiçeği büyümeliydi,
o çiçekti serseriyi eve erken getiren
inanmıştı hüznün kader olmadığına,
saçları soğuk,gülüşü patikaydı
Gurbet trenlerinin karası iz bırakmıştı
süt beyazı teninde

Yine harika bir şiir arkadaş.Öyle ki okumaya
doyamadım....
TEŞEKKÜRLER!

Adı gibi hüzünlü bir şiirdi.Umut fakirin ekmeğidir.Tebrikler...

Tebrikler İbrahim bey...

tüm çiçekçilere baktı,
hiç bir çiçek HÜZÜN ÇİÇEĞİ gibi kokmuyordu
tüm sokaklara küfürler yağdırdı,
İpini çekti talihsiz yaşamının
sustu,
ağladı,
kayboldu…
……….
……………..
HELL OLSUN...BAŞKA NE DESİN Kİ BU YORUM FAKİRİ........SAYGILAR

Pamuk beyazı renginde bir kent buldular,
Hamal, ipini çekti yasakların.!
Akşamları doluydu kucağı,
Hüzün çiçeği büyümeliydi,
o çiçekti serseriyi eve erken getiren
inanmıştı hüznün kader olmadığına,

****
Bir kez daha şair yüreğini insan yüreğini kutluyorum .
orda duyarllılık var kalem ondan bu kadar güçlü o yüzden de yazdıklarının al benisi var ve okunuyor ..
çok çok güzeldi hüzünlüydü evet okurken beni alıp hikayenin içine götürdü aslında yazarken diyorum hikaye olsaydı bu kadar güçlü çıkmazdı ses ..
birde eğer yanlış anlamasan keşke final sözleri
bunlar olsaydı mutlu bitseydi alışık olduğumuz çocuk masalları gibi bizimde o an ağlayan gözlerimiz gülüverseydi mutlu bitti diye ..
ama şaire karışılmaz yürek öyle dedi ise öyledir sadece
öyle geçti yüreğimden ..
yüreğine emeğine sağlık ..
Başarılı çalışmalarının devamını diliyorum .
KONUSUNA EKLEMİŞSİN YA
Ne kadar doğru aslında
evet zordur zaten hüzünlere gebe bir çiçek ..
gelecek olanların da hüzün doğacağını bilen bir çiçekle
neyse ..
tebrikler üstad yorum bile yazmıyorum ki ..
öyle işte ses verdi yürek bizde karaladık bişeyler ..
yaşamak gerek sanırım .. hikaye dediğime bakma bunda bir yaşanmışlık öyküsü var ve o öykü de ukde olmuş bir yürek .
Çiçek büyütmek zordur; hele hüzün çiçeği büyütmek, bin kere zordur…

tüm çiçekçilere baktı,
hiç bir çiçek HÜZÜN ÇİÇEĞİ gibi kokmuyordu
tüm sokaklara küfürler yağdırdı,
İpini çekti talihsiz yaşamının
sustu,
ağladı,
kayboldu…
……….,
Hüzünlü bir aşk hikayesi, okurken gözyaşlarınıza sahip olamıyorsunuz çok çok güzel harika bir şiir yüreğinize, kaleminize sağlık sevgi ve saygılarımla.