(Neyzen Tevfik’e Nazire)
Ne demeye feryat edersin gönül,
Ecel gözüm önünde,karşımdayken.
Rücû ederken ruh u beden Hakk’a.
Serseriliğe mi özenirsin bir fani için.
Eşkin tazeliği mi kalmış bugün.
Razılık için “Tevfik” umacakken.
İzbe köşeleri mesken seçersin,ne ebedi kalmış görmez,idrak etmez misin?
Geceleri, bir münzevi gibi geçirip döşün döversin,
Sanırlar” hayy, hû” çekersin…
Kendi gönlün avutur,beynin sulandırırsın.
Sen,utanmaz bir kulsun! ...
Kaldı mı başka meşgalen…
15 Aralık 2009 Salı,Elbistan
Kayıt Tarihi : 15.12.2009 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!