Serseri Bir Kar Tanesi Olsaydım

Ah! Keşke serseri bir kar tanesi olsaydım
Olsaydım da hangi yöne gideceğimi bilmeden
Dolaşsaydım Arş-ı alâyı
Kanatsız, uçarcasına.

Ah! Keşke serseri bir kar tanesi olsaydım
Oyuncak olsaydım
Hoyrat rüzgarların ellerinde
Savrulsaydım bir o yana bir bu yana.

Ah! Keşke serseri bir kar tanesi olsaydım
Olsaydım da Hay’dan sırlar taşısaydım
Lâkin yeminli olsaydım söylememeye
Sırların ağırlığından süzülseydim Arz’a doğru
Yönelseydim göğe uzanan çam ağaçlarına
Ya da kumrulara ev sahipliği yapan
Asırlık çınar ağacına.

Ah! Keşke serseri bir kar tanesi olsaydım
Olsaydım da usulca süzülüp konuverseydim
Çifte kumruların aşk yuvasına.
Sessizce seyre dalsaydım
Ayın şavkında yıldızların ışıltısında.
Aşklarını ben de yaşasaydım
Yaşayamasam da tanık olsaydım .

Ah! Keşke serseri bir kar tanesi olsaydım
Olsaydım da Hakk aşkıyla eriyip göğe uçsaydım
Hay’dan gelip Hu’ya gitseydim.

Ah! Keşke serseri bir kar tanesi olsaydım
Olsaydım da…