Tüm gecelerini bilirim ben dünyanın
Sabahlarına yürüdüm.
Ev ev, sokak sokak hüzün tanırım.
Yoksulluğun labirentlerinde
İnsanlığımdan utanırım.
Gündüzler de kovamaz kalplerden karanlığı;
Binlerce iğnedir, bedenime batar çaresizliğim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta