Serseri Şiiri - Gülseren Kuddar

Kendimi attım ıssız sokakların kenarlarına,
Ne geçmişi ne de geleceği düşüneceğim,
Bir taşın kenarına oturup,ayaklarımı salacağım denize,
Gevrek bir simit ısıracağım acıtmadan.
Arada tek tek taşları fırlatıp,
Güneşin ışınlarına,ayıpsız sereceğim hayallerimi.
Sevdiğim müziği açıp,seyredeceğim seni kucağımda.
Kokunu içime çekeceğim sigara gibi,
Başım dönsün istiyorum,içmeden sarhoş olmak varya,
Sonrada gözlerine dalacağım yasaklı sularında,
Yaşlarında yüzerek kıyıya ulaşacağım.
Usulca tutacağım ellerinden,
Bastıracağım dudaklarıma korkmadan,
Kenetliyeceğim seni kendime, sarılmadan.
Biz gerçekten varmıyız diye fısıldayacağım kulaklarına,
Ve uyanacağım ansızın,serseri kurşun gibi
Adres sormadan misafir olan duygularıma,
Kararan gökyüzüne bakacağım seni uğurlarken,
Serseri ruhumla herşeyi unutmuşken,
Efendi gibi yalanları taşıyıp,sırtımda ağır yük gibi,
Sensiz bensiz koyulacağım yola.