Sersem Aşık Şiiri - Bedirhan Kemal Çolak

Sereserpe uzanmış boş tavanı seyrediyorum bu gece.
Soluklarımız pek bir ıssız pek bir hissiz,
Sorarım bu adam niye bu kadar yalnız niye bu kadar sessiz.

Ayaklarım üşüyor, yatağın diğer ucunda.
Kulaklarım, ellerim onlar da yorganın dışında.
Ne üstümü örtenim var ne kabuslarımı dinleyen,
Ne yanağımdan öpen ne de ışığımı söndüren,
Biri var demek isterdim ama diyemem!
Gecelerden başka yok ki beni seven.

Sokak lambalarının o sönük ışığı,
Titrek alevinde dans eden sinekler.
Bense gecelerin sersem aşığı,
Her sabah, her sabah onu bekler.

Vardır elbet benim gibi birileri,
Gecelere aşık gündüzlerden kaçan.
Ne biliyorsun daha mutludur belki,
Her gece boş tavanı seyretmek için yatan...