Öylesine dağınık ki kafam;
Dökülmüş elmas kristalleri gibi yere
Bir parçası dünde,
biri bugünde,
diğer de yarında,
Her birinde bir gül yaprağı rengarenk
Kokusunda bir hiç oluyor yüreğim
Kanatmış olsa da bak dikenleri elimi
Böylesi sancıyı kafam almıyor..
Aklımı başımdan aldı günbatımı bugün
Öylece kalakaldım,
turuncu parlıyordu yüzüm.
Günün diğer saatlerini unuttum kaldım;
Koşan kediyi, akşam filesini ve mankenleri
Işıklar tam kırmızıya kayınca bizim kavşakta
Arabadan bakan sevdayı gördüm..
14.03.2001
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 15.1.2008 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kafamın almadığı bir olguyu şiire taşımanın yararı ne olabilir? En kolay sorgulamayı sunabilir belki. Daha yücesi de halkın sorgulamasına yönelmek olabilir. Meclisin kestiği parmak acımayacaktır kuşkusuz. Sevdanın akşam saatlerindeyiz. Belki bir curcuna, belki de bir hengame. Neden duyguları dingin veremeyiz? Saygılarımla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!