Onulmaz derdime dert koyup sattın
Ölümden öteye yol var mı sersem
Ekmeğime zehir acıyı kattın
Yaptığın bu doğru karar mı sersem
Kime dost görünüp dostça yaklaştın
Menfaatin uğruna kırk takla aştın
Okuyup yazmaktan korkup ta kaçtın
Sağlam mı kulağın duyar mı sersem
Her gün birin bulup yolmak tek işin
Feryat ediyorum dostlar yetişin
Sonun pek hoş değil dinsiz gidişin
Bakım eşin dostun arar mı sersem
Bir varmış bir yokmuş bir masal gibi
Bazen fırtınaydın bazen bir tipi
Haram Lokma yeyip yuttuğun gibi
Orda da kan ilik soran mı sersem
Düşün bir bak hele kim verdi seni
Bunca Kâinata renk beniz teni
İnanmam diyerek yıprattın beni
Soysuzdan hiç soylu türermi sersem
Âlim’im yaz söyle alsın bir ibret
Gel nasıl edersen sen buna sabret
Nefsini sorgula kendinle har bet
Yazdığım söz sana uyar mı sersem
23 Haziran 2006 Cuma
Bekir AlimKayıt Tarihi : 23.6.2006 17:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!