Sersem Şiiri - Muhayyel Gizliay

Sersemlikle geçirdiğim senelerden sonra
Meftun bir seyyaha denk geldim hayat yolunda
Bir kelebeğin kanat çırpışı kadar ömrüm var mı yok mu bilemem
Ama bekleyeceğim bir gün elbet o güneş doğacak batıdan
Ve gülümseyeceğiz karanlık bir masadan aydınlık yarınlara

Biz bir neslin asi çocuklarıyız
Biz iki çocuğun paylaşamadığı o son gofret
İki kızın ilk aşklarıyız
Neticede biz hiç ortalarda yokken
Herkesten fazla, herkesten devasa; apaçık ortayız