Sersefil Şiiri - Mesut Çatlı Aladağlı

Gökyüzünden Hilali Koparmak İstiyorum
Yada Bu Dünyadan Kopup Yanına Gitmek
Yaşanası Bir Yeri Kalmamış Kirlenmiş
Doğası Zehirli İnsanları İnsansız
Hak Hukuk Yok Efendiler Kitapsız
Benim Atalarım Dünyaya Elense Çekmiş
Bilmem Kaç Kıtayı Dize Getirmiş
Ben... Dizlerimin Üstünde Sürünüyorum
Tutunduğum Gül Dikenleri. Gülü Yok
Ufuklara Bakmaya Utanıyorum
Ruh Gibi Sersefil...Ellerim Duada
Yüreğim Yok Çürümüş.Kıvranıyorum
Gaipten Ses Beklemeye Hakkım Yok
Galipten Af Dilemek İşime Gelmiyor
Dayanacak Gücü Bulacağım Tek Yer
Kendimle Hesaplaşacağım Mahşer
Açtılar Defteri Kapkaranlık Sayfalar
Sordular:Nedir İcraatların?
...
İnsanları Sevmedim Hep Nankördüm
Anlattılar Aslında Ben Kördüm
İşime Gelenleri Gördüm Gelmeyene Sövdüm
Ölüm Yoktu Nasılsa Yaşamak Bedava
Mahşermiş Cehennemmiş Bunlar Hava
Aklım Bacağımın Arasında Akıl "Rep"
Böyle Gidecek Sandım Ömür Hep
Ayaklarımı Bastığım Toprak Kutsaldı
Kokusunu Aldığım Ölüm Gerçek
Toprak Benimdi Nerden Gelirse Gelsin
Zamanında Kazanmışlar Nasılmı Banane
Bulunur Nasılsa Kaçmaya Bir Bahane
Kaçtım.Utanmadan Kaçtım.
Aslında Ben Osmanlıydım Anlamadım
Türktüm Ben Türk Kalmalıydım
Toprağın Ardından Koşmalıydım
Kulak Verip Erenlere O Günlere
Hani Allah Allah Deyipte Ölenlere
Yapmadım.Çokta Önemli Değildi
Onlar Yapmıştı Ya Vatan Vermişlerdi
'"Evlat Çok Bu Toprağın Altında Yatan"'
Demişlerdi Ne Demekse Bu Vatan
Vatan Bendim Benimdi Ciğerimdi
O Yatan Dedikleri Yüreklerindi
Onlar Bizim İçin Allah Demişler
Bu Toprağın Altına Girmişler
Beni Düşünmüşler Ölmüşler
Kendilerini Düşünmeden
Ben Ne Yaptım Allahım
Demek İçin Çok Geçti