Sersefil gözlerim hasretinden,
yangın yeri yüreğim yokluğundan.
Lâl olmuş dilim kederinden,
kuraklığı yaşar gönlüm özleminden…
Yer gök inler sensizlikten,
mavilikler mora dönüşür yokluğundan.
Yasını tutar mevsimler kederinden,
sessizliğe bürünür sokaklar özleminden…
Göz yaşı döker gökler hiçlikten,
denizler kılını kıpırdatmaz yokluğundan,.
Güneşe aşk ile bakmaz çiçekler sensizlikten
ve sersefil gözlerim hasretinden…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 11.3.2016 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!