Dün gece geç vakitte
Terasa çıktım.
Yıkmak için duvarlarını kalbimin
Hani papatyalar yollayacaktın ya.
Ben kaldırıp başımı gökyüzüne
Yıldızlara baktım.
Yokluğunun şarkıları, dillerinde kuşların,
Sevda üzerine bak bin bir ağıt yakmışlar.
Her sabah pencerem de şakıyor dağ bülbülü,
Sensizliğin adını yalnızlıkla örtmüşler.
Ay’la güneş misali ayrıyız bu evrende
kırıldı zincirleri
bulutların....
şakırdıyor çeşme gibi
gökyüzü.
merhameti yok evsizlere
kırılmış doğa
Türkuaz renginde denizi sevdim ben,
Bir de sensiz akşamları.
En çok
Mehtapta şarkı söylemeyi sevdim
Yıldızlar la konuşmayı,
Sevdamı yalnız yaşadım
Eğer gidersem
Bu seni sevmediğimden değil.
Bilirsin ne denli aşık olduğumu.
Fakat çok sevmekte bazen
Getirir beraberliğin sonunu.
Eğer gidersem
Vazgeçtim artık senli sevdalardan
Yetmiyor senin sevdan
Benim sevgim öyle derin ki
Sevdayı seviyorum sevdiğim
Sevda yı seviyorum
Tüm aşklar benim artık
Bakışlarım mı seni üzen
Kelimeler mi...
Ruhunda ki kırıklık
Gözlerinde belki, ama
Yüreğinden süzülen
Sevgi sözcükleri...
Özlemek içindi gidişim,
Bir terk ediş değildi.
Bazen kıpırdanmalı yürek,
Sevgili özlenmeli…
Taze tutmak için her daim AŞKı
Arada bazen mesafeler olmalı.
Ben
Ne ayrılıklar gördüm,
İçleri yakan.
Bazen bir sevgiliydi bu,
Bazen bir oğul anasından ayrılan.
Ne ayrılıklar yaşadım;
Melekler sinirlenmez.
Öylesine, sakince
Yaşarlar aramızda
Ne soğuk etkiler onları
Ne sıcak bunaltır.
Trafikle de yoktur işleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!