Serpil miş Şiiri - Muhammet Karaman

ben bir deniz kıyısıyım
ben bir gece yarısıyım
çektirdiklerimden kalan bir parçayım
unutulmaya hazırım
ben söylemediğin iki satırım
umutlara takılmış adım
ben gecede bir karanlığım
ben yosun kokusuyum
ben kırda esen yelim
çiçeklere takılmış adım
kokar giderim
ben yanakta damlayım
ben sende parçayım
taşlara yazılır adım
göçer giderim

gözleri annesini özlemiş
bir omzunda şaşkınlık
bir omzunda hasret
beli bükük
sanki öpmeye eğilmiş
yüzü gülmeye hasret
saçları hayattan boyanmış
bir elinde elim
bir elinde anne sıcaklığı
düşüncesi eğilmiş
korkusu dudaklarında güler gibi serpil miş
ömrü kurumuş
özlem kokuyor yanakları
yanımdan geçiyor aklında annesi
göçmüş kaderi
dalgın bakışları görmeyi özlemiş