bir dut ağacıydı
ikindi vakti
ince kuru dalları arasından
hüzünle bakan .
nohut oda bakla sofa
yarına mı ağlar
yarene mi ..?
şu başım üstünde tavaf eden bulutlar..
göğsüm avuçlarında
dünüm savruk
şimdi,
utangaç hasretim
kolalı ve saklı
göğüs sandığımda ..
heyecandan
..ve
bir aşk şöyle söylüyordu…
Duyuyordum acıyı…
Onurumun sancısını..
Ağır Yaramı ….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!