içim yanıyor,
her zamankinden daha çok,
acı veriyor,
_______sensizlik,
_______ölümün diğer yüzü,
Hayatta kendin ol
Başkasına Acı verme
Sana ait olmayanı takma boynuna.
Taşıma gerektiğinden fazla ağırlığı üzerinde.
Vakit geldiğinde atmayı,olurunda bırakmayı öğren,
İnsan evladı-sın!
lambada
titreyen alev gibi,
gözlerinden akıtamadığın yaşla
yüzüme böyle
mağrur bakma.
birkaç mısra
paragraf başı paçavra
söz sahibine ait
ağlamak yüreğinden yaralıya
alışıyor insan büyüdükçe
zor çok zor olsada
bir örgü ördüm kaybolan yıllarda
dolandıkça birbirine, sarılıyor kolların
aynı yollara,
gel git zamanlar
gece gündüzü kucaklar
Nereden başlasam?
Duracağım yer.
Yalanların önündeki karargahım...
Ne zaman düşünsem?
İçimdeki ses yaşanmamış oluşlardaki isyanım...
Senin kalbin yaralı...
Hakan Nehir