Serpil Hemşire Şiiri - Veysi Çakır

İsmini bir odanın frekanslarından ezberliyorum Serpil hemşire
İnsanın ölesi geliyor senin elinde
Hikaye kalır filim şeridi, senaryo taşmış gözlerinin önünde
İçimde sıcaklık kırk iki derece, sevda sözcüğü değil bunlar henüz erkan

Gözlerinle hasta olmanın farkını tattım
Senki ayak seslerin çırpınışıdır kuşların
Ellerin kurtuluşu olur hastaların hasta olmayanların

Seni bağımsız bir atmosferde beyaz elbiselerden uzakta düşünmek
Gün ışığı seni uykuda yakalasa anne özlemi ile yanan çocuklar sana sığınsa
Yanlız lafım bu kadar değil şikayetimde var sana Serpil hemşire
Hakkın olmamalı bu kadar can alıcı gülmeye ve titrememeli elinin değdiği yer

Gece uzun ve yarından sonra göremeyeceğim seni
Sigortam aşılmış yolum uzağa görülür
Oysa yasal bir hastan olmak isterdim
Sevda sözcüğü değil bunlar henüz erken gece uzun sabaha taburcuyum

Ben ölmüşüm kalmışım sen bu yazıların farkındasın ya da değilsin
Özür dilerim Serpil hemşire kırk yıla seni sığdıramam ben
Gidiyorum yasalar seninle olmamamı emrediyor bana
Ve yasaları çiğneyecek kadar param yok Serpil hemşire