Dinleyin
Yalvarıyorum ne olur
Siz bari dinleyin.
Dinlemiyor artık geceler
Bıktılar benden zalim sevgililer
Nedir bu içimdeki boşluk.
Neden bu yaşamamaya and,
Neden eskisi gibi değil hiçbir şey
Neden acı çekiyor hissediyorum kendimi
Neden sebepsiz yere alınmalar ve ağlamalar
Ben..........
Sana bu ilk şiirim
Senin için ilk damlam
İçimde bir kelebek durmadan çırpınıyor
Sanki;
Anlamını çözemediğim birşeyler diyor
Ne dersin aşk mı bu?
Aşkı tanımladım o acı çeken bileklerimde
O okyanusta kalan bir saldı
Salda bırak yemeği
Susuz kalan iki insandı.
Fırtına sonrası durulmuş okyanusta
Yine fırtına öncesi sessizlikti Aşk
Gözümden akan her damla yaşta
Sen vardın
Her haykırışta, her zaman
Her yalnız kalışımda
Her zaman ölümü düşündüğümde
Ölüme terk edilip
Dağların bedenimi paramparça ettiği yerde
Göz yaşlarımın tükendiği elde
Nefretin kol gezdiği
Kalbim diye övündüğüm o kentte
Kanlı katillerin bağırdığı
Küflü demir parmaklıların ardında
Belki senin için akan
Son yaş değil gözümdeki
Belki son değil
Resmine bakışım
Son olmayacak biliyorum
Ama içimdeki bu sevği acısını
Yaktı yıktı bitirdi beni sensizlik
Gel yeter söndür bu ateşi
Her yerde sen varsın
Olmuyor sensiz yapamıyor bu deli
İsyanım her şeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!