Serpil Şiiri - Osman Erdoğmuş

SERPİL

Kelimeler yetersiz, cümleler kurulmuyor,
Sevgimi anlatmaktan aciz kalır dil Serpil.
Gönül kabına sığmaz, hesapta sorulmuyor,
Sen koca bir yeryüzü ben sadece il Serpil.

Gözlerinde erittin uslanmayan kalbimi.
Kırılır düşer yere boş bırakma elimi.
Dertten derde soktuğun şu perişan halimi,
Dünya âlem öğrendi, biraz da sen bil Serpil.

Düşürdüğün girdapta sakın görme beni hor.
Sensizlik acısıyla düşer yüreğime kor.
Yakınımdayken hasret çekmek ne kadar da zor.
Keşke olabilseydim yüzündeki çil Serpil.

Hep seni hatırlatan, hüzün şarkılarını,
Sonu ölümle biten mecnun öykülerini,
Gülüşüne adanmış sevda türkülerini,
Ben yazayım deftere sen sadece sil Serpil.

Saçlarınla dans eden rüzgâr seni görünce,
Denizler yüreğimi sahiline sürünce,
Güneşler yıldızlarla kaderimi örünce,
Sen çılgın Sakarya’sın, bense dertli Nil Serpil.

18 Ocak 2014

Dost Kalemlerden

Gönlüm takılıp düştü saçının tellerine
Nasıl savrulup gittim o kavak yellerine?
Çoktan gönüllü verdim kâlbimi ellerine
Al bıçağı dilersen dilim dilim dil Serpil! .....

İrfan Yılmaz