Serpantin Şiiri - Güray Köksoy

Aynı gömüyü çıkarıp öptüm
İkinci kere bağışladım mezarımı
Sensiz de olabileceğimi kabullenmek için…

Oysa ellerini değip acımı aldığın günlere eğilebilirdim
Suyunu içebilirdim avucumu doldurup o dokunuşla
Karanfilin kederini anlayabilirdim
Neden, kaç yıl var ki ağlamış…

Yıllar sonraya adadığım şiirleri
Bugünün kâğıtlarından açabilirdim
Fırtına, senin ardından yola çıktığında
Kırık bir pusula da olsa kalırdı o andan

Yüzüme sıçrayan güneş, buz tutmasaydı ay ışığında