Serotonin Çiçekleri Şiiri - Yorumlar

Bir tren kadar kararlıydım oysa
sevinç kadar tehlikeli
mutlu köpekleriydik tekinsiz gecelerin
kaf kaf kaf
içimde büyüyen milyon yıllık hüner
odaların üstüme som kilitli
Gerçeküstü betimlemelerle süslenmmiş harika bir şiir.Mutluluk hormonu mutluluk arayışının şiire yansıması olmuş...Altyapısı zengin bir çalışma..Gerçek anlamda şairce...tam puan +ant

insan bu..bunalınca çiçeğe böceğe sığınıyor.

Kumaşı sağlam bir kalem.
Selam olsun şaire...

'vazgeçiyorum!
sil baştan okusun ateş bizi /

kadife gölgelerde /
pervasız /
yarınlarla sevişen
geleceğimizi.../...' (N.Erlaçin)

KUŞKU ve SEROTONİN

Kuşku, ayrılığa doğru giden yolda ilk adım…
Hep istenilen ve beğenilen şekilde görünerek cezbeyi artırmak…
Kuşku çanlarının çaldığı yerde, yüzün en hassas bölgesinde seğirmelerle yalpalar duygular…
Kendi zamanının kralı da olsa güven duygusu, bir kez yalpalama başlarsa, yalpalamalar sendelemelere, tökezlemelere dönüşmeye başlar. Önüne geçmek biraz zordur..

İradenin ve yerine göre kararlılığın yetmeyeceği anlar da oluyor, insan hayatında. İradenin bile gücü yetmiyor. Akıl bile dumura uğrayabiliyor, böylesi zamanlarda…
Duyguların sarhoşluğu ve en hoşluğu o anlık hazzın ve paylaşımın zirvelerinde gezinse ve hatta milyon yıllık maharet düşse de içre, kilitli kapılar ardında kalır, sahip çıkılmayanlar adına…

Kuşku ve endişe…
Geçmiş hatırlandıkça adımlanan mahallelerde, buruşturulur hışır kâğıtlar, hışırdar ellerde…
Kanar, belirsizlik yazısının mürekkebi?

Kirli sarı melez bir zamanı yaşamak.
Kum fırtınasına tutulmak gibi, toz duman içinde kalmak gibi… Zamana mütenasip kirli sarı bir dere akıntısı gibi…
Aslında öylesi zamandan hiç söz etmemek gerekir ya!..
İnsana haz veren, insanı mutlu, huzurlu eden serotonin çiçekleri gibiydi elleri… Hassas dokunuşlarıyla zehirli kırlangıç balıklarının zehrini bile etkisizleştirirdi...
Çaresizlikte elleri çareydi…

Aşk, alışkanlıklarla değil, duyguların sarmalıyla sarıp kucaklar.
İnsanın bütün ruhuna ve bedenine kılcal damarlarıyla tutunur. Can veren, kan veren olur. Can da alır, kan da…
Gerçek aşktır ki, iki bedeni bir ten yapar dünyada…
Tereddütsüz, kuşkusuz; iradeli ve kararlı…

Güne düşen güzel bir şiir.

Afet Şaşmaz’ı kutluyorum.
Tabiatı ve insan duygularını, hormonal değişikliklerini, hazzı ve huzuru, kuşkuyu, tereddüdü ve şüpheyi, iradeyi, karalılığı, azmi ve çabayı, özlemeyi, armayı ve her şey rağmen beklemeyi konu bütünlüğü içinde çok güzel anlatmışlar.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.

Hikmet Çiftçi
20 Kasım 2014

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

Biçare insan. Boşunalık duygusuna, beyhude güzelliklere kanat çırpan biçare insan.. Bu boşluk duygusu,kurutur ve kitapların sahife aralarına serpiştirir tüm çiçekleri

çok gerçek, kadın hassasiyeti..bir anda yüreğinizden geçen kaleminize akıvermiş...sımsıkı sarılın bu defa...saygıyla

insan..bir damla sudan mamûl muhteşem makine..

hayat..su ve ateş ve topraktan mürekkep muhteşem döngü..

dünya..bunca sancısının rağmına tek vatan..

öyleyse yaşasın beynimizin ve kalbimizin harikulade atımları ve duyuşları

yaşasın seratonin..

yaşasın yaşamak..


@..

yaşasın aşk..