Sermin Okyay Şiirleri - Şair Sermin Okyay

Sanki bir uçurumun kenarındayım bir adım atsam binlerce metre yükseklikten düşecekmişim gibi
Sanki bir volkanım patlamaya hazır
Lavlarımla dörtbir yanı kasıp kavurmak için,
Sanki küçük bir çocuğum annesinin arkasından ağlayan gözleri yaşlı,
Sanki ben ben değilim bu eller,bu kollar bu yürek bana yabancı
Duygularım bir çağlayanın çılgın suları gibi coşkun

İçimin hüzünlerinden senin adını sildim artık,
Yüreğimdeki tüm aydınlık umutlara baştacı yapıp
İçimi gülümseten anımsamalarla hep seni düşünüyorum.
Seni bir şekle benzeterek değil,
Seni değerini yansıtamadığım anlamsız manalara
yükleyerek değil,

Aşkı yüreğimde bir mevsim gibi yaşıyorum ben
Duygularım, sağanak bir kış yağmuru
Yüreğim, ıssız bir çöl gibi yaz sıcağı
Ümitlerim,içimin çiçekleri ilkbaharda açan
Hüzünlerimse sonbahar gibi içimin derinlerini terk etmeyen bir sızı
Bilemiyorum aşk seninle bir anlam taşımasaydı

Bu şehre amansız yağmurlar yağıyor şimdi
Ağaçları,
Yolları,
Ve sokak kedilerini daha bir yanlız bırakan yağmurlar,
Gökyüzünde özgürce uçan kuşları,
Ağaç dallarına mahkum eden

Uzayıp giden yollar var şimdi önümde,
Sonunu bilmediğim,başını kaçırdığım
Adını içimde sakladığım hiç gidemediğim yollar.
Güneşşsiz gri dumanlarla kaplı bir gökyüzü sonrasında ruhumu ıslatan yağmurlar yağıyor.
Ve ben yüreğime bir kasvet gibi çöken bu kış akşamlarını
sensiz yaşamayı sevmiyorum.

Seninle geçen bir sonbaharsa eğer bu hayat,
İlkbaharlar olsada olur olmasada.
Koca bir kışı ektim ben yüreğime
Seninle gelen sonbaharlarda
hazan olsa bile

Bırak içinin hüzünlerini
Bir ırmak gibi yüreğinden akıp gitsin
Tıpkı bir kuşun kanadında yakaladığın mutluluğu kafeslere kapatıp
Senin için uçamayacağını bildiğin minink bir kuş gibi
Parmaklarının arasından süzülüp gitsin
Bilmediğin uzaklarda

Söz verebilecekmisin bana yanımda yaşlanmaya
Söz verebilecekmisin bana benden önceki yıllarının
acısını benimle çıkarmaya
ve beni benden öteye götüren seni
zamana yayarak yaşamaya
Söz verebilecekmisin bana yanlız olduğum zamanlarda bile

Çiçek kokularıyla,
Yüreğimin pervazlarına konan kuşlara
Kalbimi açtım.
Özlem dolu yüreğim ısınırmı diye,
Sonrada yüreğimi verip
Sana uçurdum

Duyguların mantığıyla savaşında yenilmiş olmanın bedelini
Bu ağır sevdayla ödeyecek,
Ve sen bundan hiç pişman olmayacaksın
İçindeki umutların korkuya dönüştüğünü
Senin olmayan adı olmayan çalınmış bir sevdanın
Yürek sarsıntılarını ' onu ' içinde hissederken haykıracaksın