DİYENLERDENİM
Adem babamdır benim, Havva da anam
Müslümanlığım ise gelir ta Galübeladan
Nuh’a inananlar oldu tufandan kurtulan
Ben de o kutsal sandala binenlerdenim
Yazık ki değeri kalmamış, mavinin ve de yeşilin.
Caydırıcılığı neden yok,o yapılan ihanetin?
Tabiat ana verimliydi, mükemmeldi dengesi…
İnsan şeklindeler yüzünden, doğa bitti,tükendi.
DÖN GAYRİ
Sabır kuşum yetişir bu gurbet
Gözyaşlarım sel oldu dön gayri
Değişen yok sabret babam sabret
İsyanlarım yel oldu dön gayri
DOST DEDİĞİN
Dost dost dedim de nicesinden
Acılar çektim dikeninden
Sevgim yakarken, yüreğimi
Buz tutturdular, kederimden
DOSTLUK
Gönülden aşk ile can dostunu görende
Sevgi yeşerir dal budak salar bedende
Muhabbet için candan olanı sevende
Can tutuşur,teni acımaz dost olanın!
DOYA DOYA
Zaman gidiyor belli bir hızda
Belli ki düşmanı bedenlerin
Önceleri dost sanırsın belki
Sonra uyanırsın derinleşirken çizgilerin
Adım Sermet, soyadım Apaydın.
Karanlıklardayım.
Sarıldım durdum da yıllara,
Nedense kavuşamadım aydınlığa.
Yaşam basamağı elli dokuz
Bilinir mi ki?
ECEL ALDI ELİMDEN
Akşam oluyor,ufuk kızıla boyanmış.
Güneş can veriyor karşı tepenin ucundan
Saçım,sakalım birbirine karışmış, dünyamdan bezgin
Hayalini görür gibi oluyorum
Güneşin hemen yanı başından!
EFENDİLER VE KULLAR
İnandırıldıkları yolda yolcu olan gafiller
Akıldan,izandan,mantıktan hep yoksulluk çekerler
Efendilerini taşımaktan çıkmış kamburları
Vermişler yularlarını, merkeplere çektirirler
EN ŞEREFSİZ OLAN BENİM
Elinde fırsat olanlar , ister asın,ister kesin
Tadı gitti, adı kaldı, özlenen Cumhuriyet’in
Bir el dokundu ülkeme,miskin bir uyku anında
Oyuncağı oldu artık, şerefsiz,bölücülerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!