Sermesti Şiiri - Yusuf Mansız

Yüreklere yağdı kar çisesi...
Söndürsün narı, silsin abesi...
Zift örtsün fitne ile haseti...
Pekiştirsin sevgiyle sermesti...

Gül bahçeside olur dikenli...
Sevgi ağacı budak yelekli...
Toprağı çapa olsa gerekli...
Aşk-ı hakiki, yapar sermesti...

Can ile canan-ı kem kesinti
Mevcut olsa aşkı hem esinti
Yürekler de süzülse sezinti
Habib-i aşkına ol sermesti

Rabbim nakıs eyleme habis-i...
Tertemiz nezih olur sofisi..
Mübarekler her anı cezbesi...
Binler defa aşkından sermesti...

Meczup olur içenler badesi...
Zikrinde fikrinde şazelisi...
Hasan hocamında talebesi...
İlla söyler ilahi sermesti...

Bembeyazdır sakalı şerifi...
Enver hocam alır icazeti...
Okur ilim irfan şahsı zat'i...
Cümle ihvanlar kalır sermesti...

Dem-i olsam çayından içmesi...
Ne hoş olur sofinin hizmeti...
Çorbası nefis bilir lezzeti...
Aşkından olmuş öyle sermesti...