Şakağına dayanmış acıya, müptelalık var ezelden
Yüzüne yabancı, bakışlarda mahmur bir türkü
Kıskanırdı güller, aslını bulsaydı şuh güzel
Aşkın gözlerinden çalıp gülüşleri, hüzne hapsetmeseydi
Kazanmak sevincin diğer adı, kaybetmek ezeli yazgı
Şu diyergâm gönlü, az biraz uzaklaştırabilseydik elden
Kim bilir ne çağlar atlayacak, ne günler kucaklayacaktık
Yok saydığımız yaşamın, ücra beldesinden
Kaldır o kahve gözlerini, saçların ışıl ışıl dökülsün alnına
Şu çağlayan derelere sür yüzünü, dağların mor yamacına
Değil mi ki o alev düşmüştü ilk günden, göğüs boşluğumuza
Şahlansın közü ve dökülsün üzerimize, içinde coşan umman
Devrim Tülay
07.12.2012
Kayıt Tarihi : 7.12.2012 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu değerli çalışmayı şiir belleğimize dahil olan nitelikli bir kazanım olarak görüyorum.
İçeriğindeki başat konunun;berkitilen bir ssınır içinde tutulmak koşuluyla çok yetkin işlendiğini söylemek olası.
Uzun boyutlu çatılan dizlerde şairler güçlük çekerler genellikle.Risk almayı kaçınılmaz kılar çünkü bu yaklaşım.Değerli Devrim bu alanda bilinçli davranıyor ve kurulum hatası yapmıyor.
Eski/yeni sözcüklerin birlikte kullanılmasından kaynaklanan bir çeşitlilik sağlanmış ama falso oluşmamış.
Beğenerek okudum şiiri.
Kardeşim'i kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)