Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Emeğine yüreğine sağlık üstadım. Kaleminizden satırlara dökülen güzellikleri okudum. İnsanlar ancak kendini kandırır ve ancak kendi nefsini oyalar. Her şeşi bilen ve gören ve dahi zerre miktarı şaşmadan her şeyin hesabını tutan vardır. Allah güzel ve sevdiği kullarından eylesin inşallah. Kaleminiz daim olsun. Selamlar
"Kanmaya teşne" olanlar hariç...
Onlar zaten peşin peşin!
Kandırmışlar kendilerini...
Bizi, asla!
Bu kadar açıkken yalan, talan, nefret dili, kin, kibir...
Böylelerinde inanç ne gezer?
Tebrikler Ozanım..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta