Serkan Zengin Şiirleri - Şair Serkan Zengin

Bilmediğim sokaktasın
Seni bilmiyorum.
Sen saklısın gecenin yıldızlarında.
Sabahın karanlığındasın.
Hiçbir şey beklemiyorum senden.
Belki insanlar için.

Sana her şeyim diyebilecek kadar bırak bir zerre bende ben kalsın.
Seni her yerde görecek
Her şeyde sana koşacak
Ve her an sana
Sevdamı
Aşkımı sunacak kadar bırak gücümden bir nebze kalsın.

Öyle bulutluydu ki hava
İntikam alırcasına vuruyordu gökyüzünü.
Ki bıraksalar ağlayacaktı
Gözyaşlarını saklayarak.
Ama utanmadı
Daha bir başka sardı etrafı

Tüm renkleri topladım avucumda.
Sonra açtım avucumu
Uçuverdi mavi denize
Yeşil ormana
Kahverengi toprağa
Boyandı rengârenge.

Bir şey lazım
Ufacık tefecik.
Ölüme nefes gibi mesela.
Bir de sen.
Olmaz
Olamaz nedensizce ölüm.

BİR SÖZ ANNNEME

ANNEM
SENİN BOYNUNA
KEDERİMİN GÖZYAŞLARINDAN
İNCİ BİR GERDANLIK DİZECEĞİM.

Gölge mahallelerde doğduk.
Koca deniz
İki büyük ırmak arasında güne gözümüzü açtık.
Deniz kumsal
Irmak ise taşlarla suyun türküsünü mırıldandı.
Deniz köpürdü

Ne güzel
Sen mesela
Yağmur
Kış
Biraz da sis.
Sis de kaybolan ben.

Çetkin
Çetkin gecelerde yoğrulur.
Uykusuz sabahlara akıtır göz yaşlarını.
Çetkin
Çok Çetkin sarılır yıldızlara.
Renkleri yay olmuş gök kuşağı kucakla Çetkin’i

ÇIT ÇIT ÇIT
Çıt çıt çıt
Yağmur damla damla çatıma.
Dışarısı soğuk odam sıcak
Yağmur damıma.
İçeride yârim