Bir seni, bir ölümü düşündüm dün
Bir aşkı, bir acıyı
Bir güldüm, bir ağladım
Bir indim bir çıktım hayatta
Ama hiç yorulmadım
Rüzgarlarla savruldum
Dipsiz bir kuyudayım.
Soğuk, çıldırtan böcek sesleri
Bense, savunmasız ve çıplak.
Kaskatı kesilmiş bedenim.
Kanım damarlarımdan çekilmekte
Ölümü bile hissedemiyorum.
Elveda uykusuz gecelerimin parlayan yıldızı,
Elveda uzanıp da tutamadığım kış elması
Alnımın yazısı, yüreğimdeki sızı
Tek aşkım, son sevdiğim, rüyalarımın kızı elveda
İlerde bir gün gelir de
We will be free
All human beings will agree
We’ll be brothers from the birth
As our first exist on the earth
New generations won’t cry
Babies wıll born with a smile
Kaçar oldum niye bilmiyorum
Seni görmekten,
Göz göze gelmekten korkar oldum
Seni görür müyüm diye sokakları aşındıran ben
Görünce yolumu değiştirir oldum
Gönüller çözemiyor artık;
Atılan düğümleri
Diller dikemez oldu;
Açılan delikleri
Ve maskeler...
Saklamaz oldu delinen yürekleri...
Ah keşke yine çocuk olsam
Takılıp düşünce, arabam kırılınca
Dedem beni dövünce ağlasam...
Yine elimden oyuncağımı alsalar.
Topumu patlatsalar.
Askerlerimi çalsalar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!