Hikayemi gizlediğimden değil konuşmamam
Söylüyor kalbim
Sövüyor zaman zaman
Sönüyor
Soğuyor
Artık hissetmiyor iki kol düğmesine sığdırılmış eskiyi.
Güneş düşecekmiş bugün alnına.
Sesin esmerleşmiş, karanlık bir uğultu var sokakta.
Eskiciler geçmeyecekmiş evinin önünden,
Üzmüşsün.
Alt komşunuz ölmüş siz yokken,
Taziyesi seninle.
Gölgesine oturdum yalnızlığın.
Huzuru ararken orada dinlendim,
Demlendim.
Çok da yoruldum bilemezsin.
Koştum,
Hızlı koştum…
Gün gece oluyor, güneşten elveda bayrakları.
Geceler kör, görmüyor.
İçimde serseri yılkılar ölüyor birer birer
Hiçcesine…
Sayıyorum günleri incitmeden takvimi.
Soğuk düşler bıraktım yarına
çocuk,
nayif bir esinti gelsin, sen öylesine kal
gördüğüm göreceğim tek aydınlık sen
tutarım yedi kat siyahında geceyi
sen güneşi selamla
ve öylece, öylesine kal
durağın sonuna yaklaştım
cehennem istasyonunda
bir siren bir ihtar
bin elem
çatısına kuş kondurmuştum oysaki
ne desem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!