Hiç yaşamadı.
Elmayı kemirmenden gelmişse başıma bu musibetler,
Üstelik, yalnız çekirdekleri kalmışsa benim torbama,
Kızsan da bu,
Uhud'da tepeyi terk etmekten daha fenadır.
Ne yazık ki haklıdır benim kuyruğumun şifasız sancısı.
Eminim ki Ademoğulları, o baş belası dillerini
Dua etme kabrimde, hakkındır;
beddualar oku.
Gam etme, Tanrı'yla el sıkıştım.
Usulca eklettim Levh-i Mahfûz'una;
Bedduaların tutacak!
Âmin!
Üflenmiş gözlerinden,
Tanrı'nın bengi rûhuna.
Ulaşır elbet bakabilen;
Tanrı'nın gizli putuna...
Od düşer gönlüme,
Mazotunu yürüttüm traktöründen
Tütün çekmekten dişleri sararmış
Nasırlı elleri tezek kokan bir köylünün,
Bir hırsız olmuş olsam bile
Gayem el-hakk, mazeretim gayet makul.
Şu mutluluk vad'eden sahte feylezofların,
-Hakikaten insan, ziyân içindedir.-
Kur'an-ı Kerim [103; 2]
Allah affetsin, çiçekleri eziyorum postalımla...
Koklayamıyorum gülü, beni dikeni cezbediyor,
Hapsettim odama, İblis yatağımda uzanıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!