Serkan Şahin 2 Şiirleri - Şair Serkan Şa ...

Kurtulmak için kör ve zifiri karanlıklardan,
Yıldız misali bir fenerdir milletime; sözlerin,
Ödenebilir mi hizmetlerin? Milletime addettiğin,
Cumhuriyet'imin ilk günleri gibiydi; Mah Cemâlin.

İdeallerin kalbimize saplandı bir hançer gibi ve ruhun yükseldi arşa.

Bir gün ansızın durmak ve yolundan vazgeçmek mi? Haşa!

Saplanan hançeri çıkaramaz hiçbir kuvvet, hiçbir aciz fani!

Çoktan ölmüş bir ruh; yorgun bir bedenin içinde,
Bedeninden önce ölen ruha Peygamberler bile fayda etmez.
Acı, keder ve kaygı; bu ölü ruha nükseder,
En yüce Tanrılar dahi bu ruhu yeniden diriltemez.

Ölen ruhumun arşa yükselmesi için durmaksızın;

Gözümü nereye devirsem gök gözlerine gidiyor.

Eriyor aciz gözbebeğim, içime işliyor.

Yutkunamıyorum, boğazım düğümleniyor,

Sigaramın ucunu yakıyorum,

Hilafeti, Şeriatı yakar gibi.

Parmaklarımla söndürüyorum,

Sizle dost değiliz, gizli ve haince bir emeliniz var,
Siz bağnazlığın nihâgbanı, biz Cumhuriyet'e fedaiyiz!
Hiçbiriniz başaramayacak bu pis ve haince emeli,
Siz Şeyh Said'in piri, biz sapına kadar Kemâlist'iz!

Emelinizde en ufak bir etnikçilik var ise,

Ölüm meleğini bekletmenin bir manası var mı?
Teslim olmalıyım acımasız, haşin kollarına...
Ölmüş ruhumu bedenimden ayırmak maksadım,
Erişeyim artık bu ziyan ve telef makamına...

Kanlı ve yorgun gözlerim tavana bakıyor.