Ağustos ayında gecelerim
Çok soğuk geçiyor sensiz
Üşüyorum
Gözlerim deki karanlık
Kalbimdeki yansıman
Kör etti beni göremiyorum
Yanmış umudumun külleri hayatıma
Rengini yansıtmış kışın dökülen yapraklara
Baktığında bu mevsim de sonbahara
Tükenmiş bir hayal kaldı benden Kasım'a
Karanlık kardan mezara dalan bir buğulu bakışlı
Size karşı suçum neydi bilemem
Bu dünyada ağlarım gülerim
Ölüm benim için dönmem
Bir mektubu çok mu gördünüz
Acı bı selamdır bana kıymayın
Bülbül olup ötseydi yüreğim
Ne ağıtlar yakardı bu dilim
Parçalanıp bütün kalmaya çalışırken kalbim
Tek damla bile akıtmaz dı gözlerim
Aklım yok olunca suskun kaldı bedenim
Hasret vurmuş yüreğime
Kalbime batan bu acıya ne dersin
Ateşten bir kor düştü sanki bedenime
Sensizlik kadar beni yakar mı dersin
Nasıl bir karanlıksa Güneş bile nafile
Dargınım bütün dostlarıma bugün
Kapımı kapattım günaydinlikta
Perdeler çekildi cam karanlıkta
Güneşi görmesem ne olur yavrum
Küskünüm bütün beni sevenlere
Evimin önünden uzun bir yol geçer
Oturmuş nişanlım yolumu gözler
Sayılı günler tez gelip geçer
Üzülme nişanlım dönerim bir gün
Omuzuma aldım G3 tüfeği
Sensiz hayat bomboş
Issız çöller gibi
Seninle ayrı ayrı yaşamak
Yıkılmış yalnız adam gibi
Bir gülüşün bin umut
Resmine bakınca ısınıyorsa yüreğin soğuk havada
Elini tutunca kalbin yerine sığmaz çıkar feryada
Bir saniye kaçırsan gözlerini gözlerinden
O an hiç yaşanmamış olsun der gibi saatlerce bakmak istersin doya doya
Onunla zaman dursun istersin
Alışkanlık desen değildir heves desen degildir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!