Serkan Emir Şiirleri - Şair Serkan Emir

Ahh gönlümün en güzel yanı.
Ah bir bilsen seni sevmek ne kadar güzel.
Ve yine bilsen sensizliğin ne kadar çok yaktığını.
Kalbimin papatyalarında sadece ne kadar sevdiğime baktıren sevgili.

Yokluğunun isyanlarındayım.

merhaba sevgilii
yine yalnızlığı kuşanan yokluğunun gecelerinden yazıyorum sana
uykusuzum herzaman olduğu gibi
bitmek bilmeyen bir yorgunluk var yüreğimde
uçurum kondu bu gecede kalemimin dilinden
bu neyin inadıydı anlamadım ki

Yokluğun ölüm be gülüm.
Sensizliğin ateşiyle yakma beni.
Hicran yağmurlarını akıtırken yüreğimden.
Gelde bir mendil uzat şu garip sevdalına.
Zalim bir kurşun saplandı aklımıza
Gel

zamanı sükut ettim
gülücükten maskelerle efkarı gizlerken
umutsuzluk bile çaresizliğime acıyıp
umud etmemi umud etmek isterken bile
an ve an kesilen nefesime suni tenefüs ettim
belki gelirsin diye

Sabaha vuruyor
Dün gibi bu gecede
Sanki gündüz uyutmuş gibi
Alı koyuyor uyutmuyor gece
Sanki yaz mevsimindeymişiz gibi
Yüreğim yanıyor gördüğümde.

yasak şehrin çocuklarıyız biz
hatıraların en içten gerçeğiyiz biz
aslını kaybetmiş ayrılıkların ölüm kuyusuna atılmış birliktelikleri
ve sevmelerin en hain pusuya düşmüş askerleriyiz biz

biz yasak şehrin çocuklarıyız

Adsız kaldı düslerim
şarkıların sahnesi duygularda asılı kaldı
gülüşlerimizin adı yok
yok oldu mevsimlerin eylülleri gidişinle
saati yok özlemlerin tiryaki olmuş bakışlarında
adı yok düşlerimin yarınlara hükmünü yitirdi

suretine hasret kaldı yüreğim
gözlerim sürgün bir eşkiya
kirpiklerim sonbahar yolcusu
kirpiklerim çiğ taneleri biriken yaprak misali
kaç zaman oldu yüzüme gülüşün düşmeyeli
kaç zaman oldu efkar yanığını silmeyeli

uzunca bir zamandan sonra yeniden ürperdi yüreğim
komutanının verdiği cezadan sonra kan çanağı olmuş gözlerle titrek bir halde nöbet tutan asker gibi yorgun yüreğim
aşkının bedeli oldu nefretin bilemedim geç farkettim
oysa bulutları ağlatmamalıydı gözyaşlarımız
oysa mevsimleri tersine çevirmemeliydi bakışlarımız
biliyorum hala nefret ediyorsun benden

nerede bir bomba patlasa,
faili benim aşka düşerdi.
gözlerinden kanayan yaşları silsem,
mendilim bıçak sanılırdı.
gönül şehrimizde güneş tutulsa,
karanlık benden sayılırdı.