Özlemim artıyor senin yokluğunda
Zaten sesizlik bir özlem bana
Lale kırmızıya makumsa bende sana
Ellerim tutmaz gözlerim görmez
Mahkumum senin yokluğunda
İsterdimki hep benimle
Bilmiyordum adını güzel gözlüm
Ama prensesim diyordum sana
Gözlerine vurulmuştum birde inci dişlerine
Gülüşünle ışık saçıyordu adeta
Bambaşka bir hayata girmiştim
Hayaller aleminde başbaşa
Sevdim seni işte bir kere
Dönüşü olmayacak bir yoldayım
Günahım büyük farkındayım
Ama sevgim daha büyük herşeye rağmen
Üzdüm kırdım güvenini yitirdim
Saf ve temiz sevgilim nur yüzlüm
Yaradandan bir armağansın bize
Anneni cennete taşıyandın sen
Sevgimize aşkı tattıran
Minik elleriyle hayata merhaba diyen
Ağladığında gözlerinden yaşla birlikte
Bizde de volkanlar patlatan
Birgün daha geçti belli belirsiz
Bir kere daha kayboldu güneş dağların ardında
Sonsuzluğa dipsizliğe doğru kayıp gitti
Aldı götürdü bütün güzelleri sadeliği
Bıraktı geride sessizliği hüzün v kederi
Birgün daha geçmişte kaldı
Yaralı bir kuşum ben
Kanatlarım kırık düşmüştüm kapına
Tedavi ettin iyileştirdin açlığımı doyurdun
Rıskın sevgin ve şevkatinle
O kadar alışmıştımki sana
aşk şarkıları şakıyordum
Çok çabuk geçti senin yanında zaman
Ne yaptığımızı ne ettiğimiz bilmeden
O ayrılık anı oldu beni kahreden
Ayrılmadan önce dedim sarılsaydım sımsıkı
Öpseydim dudaklarından hiç ayrılmayacakmışcasına
Deseydim haydi benimle gel
kırçiçeğiyim ben
adım gibi kırlarda doğdum
kışın beyazlar altında sisten yorganımla
ilkbahardaysa güneşle kol kola
sımsıcak olur bedenim cıvılcıvıl hayatımda
bal arılarının vız vız senfonisiyle
Kimsesiz garip dolaşır yanlız başına
Yaşar sokaklarda gece gündüz
Yağmur kar soğuk demeden
Ne para derdi var ne ev
Bazen bir bardak çaya bir izmarite
Sıcak yuvaya bir anne şevkatine
Sanki düş görüyorum şu anda
Karşımda duruyor işte
Kollarını açmış gel diyor bana
Hayır, düş değil bu gerçek
İşte bir güneş gibi ışık saçıyor
Ellerini uzatmış yaklaşıyor bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!